Κατατέθηκε στη Βουλή (και μάλιστα ως αιφνιδιαστική διάταξη σε νομοσχέδιο με άλλη θεματολογία) η τελευταία πράξη της πλήρους παραίτησης από την τόσο διαφημιζόμενη «ανασυγκρότηση του ΕΣΥ» . Συγκεκριμένα ο υπουργός υγείας κ. Γεωργιάδης κατέθεσε ρύθμιση στην οποία αναφέρει ότι θα επιτάξει ιδιώτες ελευθεροεπαγγελματίες ιατρούς για να καλύψει τα κενά στις εφημερίες των νοσοκομείων. Και μόνο η λέξη επίταξη φέρνει αποτροπιασμό, πως όμως φτάσαμε να μιλάμε για ανάγκες επείγουσες όταν το πρόβλημα είναι άλυτο εδώ και χρόνια.
1. Το μισθολογικό
Ακούμε εδώ και χρόνια ότι οι μισθοί του ιατρών του ΕΣΥ είναι τουλάχιστον αναξιοπρεπείς. Επίσης ακούμε ότι νέοι αλλά και παλαίμαχοι ιατροί του ΕΣΥ εγκαταλείπουν το δημόσιο, πολλοί ακόμα και τη χώρα, καθώς αναζητούν καλύτερες αποδοχές. Αυτό που όμως δεν ακούγεται είναι ότι οι αποδοχές αυτές είναι καλύτερες σε ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Υπογράφουν σύγχρονα συμβόλαια με καθορισμένες απαιτήσεις και αρμοδιότητες καθώς και δικαιώματα που κανένας δεν αμφισβητεί. Το πρόβλημα εδώ και χρόνια στο ΕΣΥ
· Είναι η υπεργασία και η καταπάτηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων
· Είναι η συνεχής αναξιοπρεπής αντιμετώπιση από τον κάθε διορισμένο κομματικό αφισοκολλητή που διορίζεται ως διοικητής ενώ δεν έχει ιδέα από το αντικείμενο.
· Είναι η σθεναρή αντίσταση των διοικούντων στην θέσπιση ανελαστικών όρων λειτουργίας των υγειονομικών δομών με διεθνή πρότυπα.
· Είναι η ευκολία με την οποία ο οποιοσδήποτε ιατρός του ΕΣΥ καλείτε να ανταπεξέλθει σε καταστάσεις για τις οποίες δεν φέρει καμία ευθύνη.
· Είναι οι μετακινήσεις κατά το δοκούν με αποτέλεσμα να μην ξέρεις τι σου ξημερώνει.
· Και το βασικότερο όλα τα παραπάνω έχουν διεκδικηθεί σε δικαστήρια, έχουν κερδηθεί δίκες (σε Ελλάδα και Ευρώπη) και φυσικά στην Μπανανία είναι απλά Δευτέρα.
Ναι το μισθολογικό είναι πρόβλημα αλλά πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι εδώ και χρόνια η εργασία στο ΕΣΥ είναι αναξιοπρεπής και δεν αρκούν μόνο χρήματα για να λυθεί αυτό.
2. Γίνονται προκηρύξεις αλλά δεν πάνε οι ιατροί
Είναι γεγονός ότι οι νέοι γιατροί αποφεύγουν τα νοσοκομεία της περιφέρειας ειδικά αυτά σε άγονες περιοχές. Εκτός από τα παραπάνω υπάρχουν και άλλα προβλήματα που παραμένουν άλυτα εδώ και πολλά χρόνια. Η νέα γενιά ιατρών δεν έρχεται σε επαφή με την περιφέρεια στην πλειοψηφία τους. Στα δικά μας χρόνια και λόγω των αναμονών αλλά και πολλών άλλων παραγόντων οι περισσότεροι κάναμε τις λεγόμενες σπαστές ειδικότητες. Ξεκινάγαμε σε ένα περιφερειακό νοσοκομείο και μετά τελειώναμε την ειδικότητα σε ένα κεντρικό. Έτσι είχαμε εμπειρία από όλη την γκάμα των νοσοκομείων. Για εμάς ήταν ευκολότερο όταν παίρναμε την ειδικότητα να επιλέγουμε ένα νοσοκομείο της επαρχίας. Για κάποιους ήταν και καλύτερη επιλογή. Με την κρίση αυτό άλλαξε άρδην. Οι ειδικευόμενοι έφυγαν στο εξωτερικό , οι θέσεις έμειναν κενές και οι λιγοστοί ειδικευόμενοι που παρέμειναν συγκεντρώθηκαν στο κέντρο. Αντί η πολιτεία να εφαρμόσει λύσεις έκανε ακριβώς το αντίθετο. Ψήφισε νόμο που να υποχρεώνει ειδικότητες που από την φύση του ήταν «σπαστές» να κάνουν όλη την ειδικότητα μόνο σε μεγάλα κεντρικά νοσοκομεία. Έτσι σιγά σιγά η επαρχία «στέγνωσε» με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα λειτουργίας ειδικά στη λειτουργία των ΤΕΠ. Προστέθηκε έτσι και η ρετσινιά της δυσλειτουργίας που έκανε την προσέλευση νέων συναδέλφων ακόμα δυσκολότερη. Προσθέστε σε αυτό και τα προβλήματα των άγονων περιοχών (στέγαση, υποδομές, κόστος ζωής, οικογενειακή κατάσταση κτλ) και θα καταλάβετε γιατί οι νέοι συνάδελφοι όταν είναι να έρθουν σε περιφερειακό νοσοκομείο νομίζουν ότι θα πάνε στον πόλεμο και μάλιστα χωρίς όπλα…
3. Η επίταξη ιδιωτών ιατρών είναι μια λύση λόγω έκτακτων αναγκών
Τα προβλήματα ήταν γνωστά από χρόνια. Οι ελλείψεις σε προσωπικό υπάρχουν από δεκαετία. Ο χαρακτηρισμών των ελλείψεων ως έκτακτες είναι τουλάχιστον γελοίος . Η ανεπάρκεια επίλυσης των προβλημάτων είναι διαχρονική και έχει φέρει το σημερινό αποτέλεσμα. Τα εντέλλεσθε που σπρώχνουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, οι παράνομες μετακινήσεις ιατρών, το απαρχαιωμένο σύστημα διοίκησής του δημόσιου τομέα δεν προέκυψαν εχθές. Τα τελευταία χρόνια έγινα χειρότερα. Βαφτίσαμε την ανικανότητα «έκτακτη ανάγκη». Επίσης προσπαθώ να αντιληφθώ πως μια κυβέρνηση που ευαγγελίζεται τα προτερήματα της ελεύθερης αγοράς, της ιδιωτικοποίησης και της ανταγωνιστικότητας βρίσκει τελικά λύσεις σε «κρατικοποιήσεις» … Τέλος αφού η επίταξη είναι λύση εύκολα μπορούν να επιταχθούν ιδιώτες εκπαιδευτικοί να συμπληρώνουν τις ελλείψεις των σχολείων, πλοία για να μεταφέρουν επιβάτες στα νησιά φθηνά, ηλεκτροπαραγωγές εταιρίες για να φθηνύνει το ρεύμα και τόσα άλλα. Σας θυμίζει κάτι όλο αυτό ;
4. Οι ιδιώτες σαν ιατροί που έχουν δώσει όρκο πρέπει να βοηθήσουν.
Ακόμα και εάν δεχτούμε ότι η κατάσταση είναι «έκτακτη» η τοποθέτηση ενός ιατρού σε μια νοσοκομειακή θέση απλά και μόνο επειδή έχει τον τίτλο της ειδικότητας δεν θα βοηθήσει και είναι δυνητικά επικίνδυνη. Ο τίτλος της ειδικότητας δεν καλύπτει όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να καλυφθεί μια θέση. Αυτός είναι ο λόγος που στο εξωτερικό που οι προσλήψεις είναι εκμοντερνισμένες τα συμβόλαια έχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις από τους ιατρούς. Δεν προσλαμβάνεται ένας χειρουργός γενικά αλλά ένας χειρουργός που να κατέχει και συγκεκριμένες δεξιότητες. Η λογική «ας υπάρχει μια άσπρη μπλούζα τουλάχιστον και ότι γίνει» έχει αποδειχθεί ολέθρια σε όλες τις περιπτώσεις που έχει εφαρμοσθεί και είναι αναχρονιστική. Όταν σου λείπει ένας καπετάνιος δεν μπορείς απλά να βάλεις στη θέση του όποιον έχει τον τίτλο του καπετάνιου.
5. Δεν υπάρχει άλλη λύση
Στην ιατρική μαθαίνουμε ότι η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Ακόμα και όταν αυτό αποτύχει η ταχύτητα στην διάγνωση έχει πάντα καλύτερο αποτέλεσμα στη θεραπεία. Εάν αφήσουμε τον ασθενή στην μοίρα του τότε σίγουρα κάποια στιγμή θα παρουσιάσει ένα «έκτακτο» πρόβλημα που θα χρειάζεται «επιτακτικά μέτρα» για να αντιμετωπισθεί. Λύσεις υπάρχουν:
· Κατάργηση του νόμου ενιαίας τοποθέτησης για τις ειδικότητες που έχουν πολλαπλά μέρη.
· Μοριοδότηση ειδικευόμενων όταν επιλέγουν για ειδικότητα περιφερειακά νοσοκομεία αφού πρώτα έχουν αξιολογηθεί για το τμήμα της ειδικότητας που θα δίνουν.
· Κατάργηση του νόμου που απαγορεύει την δημιουργία τμήματος επειγόντων περιστατικών ανάλογα με τις κλίνες των νοσοκομείων. Δημιουργία αυτόνομων τμημάτων ΤΕΠ σε όλα τα νοσοκομεία που εφημερεύουν καθημερινά. Πρόσληψη ιατρών στα τμήματα ΤΕΠ με πριμοδότησή εξέλιξης και εξασφάλιση εκπαίδευσης.
· Κατάργηση της κομματικής κατάληψης των διοικητικών συμβουλίων των νοσοκομείων. Αντικατάσταση των κομματικών διορισμένων αντιπροσώπων από μέλη του δημοτικού και περιφερειακού συμβουλίου ώστε η τοπική κοινωνία να έχει λόγο.
· Αυτονόμηση της διοίκησης των νοσοκομείων. Το υπουργείο υγείας θα ασκεί πολιτική υγείας και οικονομικό έλεγχο αλλά θα καταργηθεί η άσκηση μικροδιαχείρησης με αποτέλεσμα τα νοσοκομεία να μπορούν να ανταπεξέρχονται με ταχύτητα στις ανάγκες χωρίς πελατειακά κριτήρια και χωρίς γραφειοκρατικά κολλήματα.
· Εφαρμογή των αποφάσεων του ΣΤΕ για το μισθολογικό.
· Σύγχρονα συμβόλαια πρόσληψης ιατρών στο ΕΣΥ. Τα συμβόλαιο θα έχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις από τους ιατρούς αλλά οι εργασιακοί όροι θα είναι απαράβατοι. Κανένας ιατρός δεν θα είναι έρμαιο ανίδεων διοικητών. Ο αριθμός και το είδος των εφημεριών θα είναι απαράβατος σύμφωνα με το συμβόλαιο.
· Κατάργηση όλων των μετακινήσεων, μετατάξεων, μεταθέσεων εάν αυτές δεν προβλέπονται από το συμβόλαιο πρόσληψης. Κατάργηση του πελατειακού κράτους που δια της πλαγίας οδού μολύνει τις προσλήψεις.
· Καθορισμός ανελαστικών προδιαγραφών ασφάλειας και λειτουργίας των νοσοκομείων με διεθνή πρότυπα.
· Καθορισμός υγειονομικού χάρτη και εκσυγχρονισμός διασύνδεσης νοσοκομείων βάση πρωτοκόλλων. Εξάλειψη των φαινομένων ΕΚΕΠΗ και «περιφερόμενων» ασθενών που τους μεταφέρουν «καταδρομείς» ιατροί.
· Διασύνδεση άγονων περιοχών με νοσοκομεία υψηλής ζήτησης. Καθορισμός κυκλικής κάλυψης από ιατρούς με συγκεκριμένο σχέδιο, εξασφάλιση στέγασης, αξιοπρεπών συνθηκών και επαρκούς μισθολογίου.
Χωρίς βαθιά γνώση των προβλημάτων δεν μπορείς να προτείνεις λύσεις. Αφού κανένας δεν θα εμπιστευόταν έναν άσχετο να κάνει μια χειρουργική επέμβαση γιατί εμπιστευόμαστε διαρκώς άσχετους να διαφεντεύουν τη ζωή μας ;
Kommentare