Τι είναι η χοληδόχος κύστη;
Η χοληδόχος κύστη είναι ένα κοίλο όργανο σε σχήμα αχλαδιού, το οποίο βρίσκεται κάτω από την δεξιά πλευρά του ήπατος. Η χοληδόχος κύστη αποτελεί αποθηκευτικό χώρο για την συγκέντρωση χολής. Η χολή είναι ένα υγρό που παράγεται από το ήπαρ και είναι απαραίτητο για την πέψη των τροφών στο έντερο. Η χολή μεταφέρεται από το ήπαρ στο έντερο μέσω ενός δικτύου σωλήνων που ονομάζονται χοληφόρο δέντρο ή χοληφόρο δίκτυο. Ενδιάμεσος σταθμός στην διαδρομή της χολής, από το ήπαρ στο έντερο, αποτελεί η χοληδόχος κύστη. Η αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως δεν προκαλεί προβλήματα πέψης στην πλειοψηφία των ασθενών.
Ποιά είναι και πού οφείλονται τα προβλήματα που προκαλεί η χοληδόχος κύστη ;
Τα συχνότερα προβλήματα οφείλονται σε μια κατάσταση που ονομάζεται χολολιθίαση (κοινώς «πέτρες στη χολή»). Οι πέτρες εντός της χοληδόχου κύστεως σχηματίζονται συχνότερα σε περιπτώσεις αυξημένης χοληστερόλης αίματος και δίαιτας υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, χωρίς όμως τα παραπάνω να είναι και απαραίτητα.
Η αιτιολογία δημιουργίας χολολίθων δεν είναι ακόμα απόλυτα διευκρινισμένη.
Δεν υπάρχει τρόπος πρόληψης δημιουργίας χολόλιθων. Οι χολόλιθοι (πέτρες εντός της χοληδόχου κύστεως) μπορούν να μπλοκάρουν – αποκλείσουν διάφορα σημεία από το δίκτυο σωλήνων που μεταφέρουν την χολή από το ήπαρ στο έντερο με αποτέλεσμα την ανάπτυξη διαφόρων καταστάσεων. Ανάλογα με το σημείο απόφραξης μπορεί να προκληθεί:
Κωλικός
Χολοκυστίτιδα
Ίκτερος και χολαγγειίτιδα
Παγκρεατίτιδα
Εάν κάποιος έχει παρουσιάσει μία φορά συμπτώματα, που να έχουν αποδοθεί σε πρόβλημα της χοληδόχου κύστεως, έχει αποδειχθεί ότι η πιθανότητα ανάπτυξης ενός εκ των ανωτέρω παθήσεων είναι πολύ μεγάλη και ως εκ τούτου συνιστάται η αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως.
Τι είναι η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή ;
Η χολοκυστεκτομή είναι μία από τις συχνότερα διενεργούμενες χειρουργικές επεμβάσεις παγκοσμίως. Κλασσικά η χοληδόχος κύστη αφαιρείται μέσω μίας πλάγιας τομής στην άνω δεξιά κοιλιακή χώρα. Στην λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή διενεργούνται 4 μικρές οπές (2 μήκους μισού εκατοστού και 2 ενός εκατοστού) μέσω των οποίων ο χειρουργός εισάγει μία κάμερα και τα χειρουργικά εργαλεία για την εκτέλεση της επέμβασης. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί η μεγέθυνση μίας εκ των τεσσάρων οπών.
Τα πλεονεκτήματα της Λαπαροσκοπικής Χολοκυστεκτομής ;
Τα αποτελέσματα διαφέρουν ανάλογα με τον κάθε ασθενή, αλλά σε γενικές γραμμές κοινά πλεονεκτήματα θεωρούνται τα κάτωθι :
Λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος
Μπορεί να μειωθεί ο χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο.
Η έναρξη κινητοποίησης του γαστρεντερικού συστήματος μπορεί να είναι ταχύτερη.
Ταχύτερη επαναφορά στην προεγχειρητική δραστηριότητα.
Μειωμένη πιθανότητα ανάπτυξης μετεγχειρητικής κήλης στα σημεία τομής.
Ευχερέστερος έλεγχος της κοιλιακής κοιλότητας για άλλες παθολογίες (εκτός της χοληδόχου κύστεως) λόγω της παρουσίας κάμερας και της επισκόπησης όλης της κοιλιάς ανεξάρτητα των μικρών οπών.
Βελτιωμένο αισθητικό αποτέλεσμα
Ευκολότερος έλεγχος της κοιλιακής χώρας σε περίπτωση αβέβαιης διάγνωσης και πιθανός δυνατότητα αντιμετώπισης έτερης παθολογίας χωρίς την ανάγκη νέας τομής.
Πως γίνεται η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή ;
Οι όροι «λαπαροσκοπική» και «ανοικτή» αφορούν στον τρόπο που ο χειρουργός αποκτά πρόσβαση στο εσωτερικό της κοιλιάς. Στην ανοικτή διενεργείται μία τομή στην κοιλιά το σημείο και το μήκος της οποίας εξαρτώνται από τον κάθε ασθενή και την βαρύτητα της κατάστασής του. Στην λαπαροσκοπική χειρουργική όλη η επέμβαση γίνεται μέσω μικρών οπών (συνήθως 4 στον αριθμό) δια των οποίων εισάγονται ειδικά εργαλεία. Η λαπαροσκοπική χειρουργική πρό της εισαγωγής των εργαλείων απαιτεί το γέμισμα (φούσκωμα) της κοιλίας με αέριο για να αποκτηθεί ο απαραίτητος χώρος για του χειρουργικούς χειρισμούς. Το αέριο που χρησιμοποιείται είναι CO2. Και στις 2 περιπτώσεις (ανοικτή ή λαπαροσκοπική) και ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να απαιτηθεί η παραμονή ενός ειδικού σωλήνα για την παροχή υγρών από την κοιλιά προς τα έξω.
Ποιοι ασθενείς είναι υποψήφιοι για Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή ;
Παρά το γεγονός ότι η λαπαροσκοπική χειρουργική έχει πολλά πλεονεκτήματα, δεν είναι κατάλληλη για όλους του ασθενείς και όλες τις περιπτώσεις. Παθήσεις η οποίες επιβαρύνονται από το φούσκωμα της κοιλιάς (όπως πχ βαρειές πνευμονοπάθειες), προηγηθείσες επεμβάσεις στην κοιλιά , παρούσα νόσος και βαρύτητα , ηλικία και άλλα λαμβάνονται υπόψη πριν την απόφαση για τον τρόπο του χειρουργείου. Η καταλληλότερη μέθοδος αποφασίζεται,αφού υπολογιστούν όλοι οι παράγοντες και τα πιθανά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Τι γίνεται σε περίπτωση που η επέμβαση δεν μπορεί να ολοκληρωθεί λαπαροσκοπικά;
Σε έναν μικρό αριθμό ασθενών ο χειρουργός μπορεί να αποφασίσει να μετατρέψει την λαπαροσκοπική επέμβαση σε ανοικτή. Εάν αυτό συμβεί δεν θεωρείται επιπλοκή αλλά μάλλον ιατρική απόφαση για την ασφάλεια και την βέλτιστη αντιμετώπιση του ασθενούς. Λόγοι που μπορεί να προκαλέσουν μετατροπή είναι : βαρύτητα νόσου, ανακάλυψη παθολογίας διαφορετικής από την αιτία εισαγωγής στο χειρουργείο, τεχνικές δυσκολίες, συμφύσεις κλπ.
Τι θα γίνει μετά το χειρουργείο ;
Η μετεγχειρητική πορεία του κάθε ασθενούς είναι ιδιαίτερη και εξαρτάται από την γενική του κατάσταση, την βαρύτητα της νόσου , το είδος του χειρουργείου και την παρουσία ή όχι επιπλοκών. Πολύ σημαντικό είναι να ακολουθούνται πιστά οι οδηγίες του υπεύθυνου ιατρού. Γενικά οι περισσότεροι ασθενείς νιώθουν καλύτερα σχετικά σύντομα (σε 24 ώρες) αλλά σε όλες τις περιπτώσεις το σώμα χρειάζεται χρόνο για να αποκατασταθεί .
Συνηθέστερα ο ασθενής «νιώθει» την ανάρρωση σε 24 ώρες. Σε μερικές περιπτώσεις ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν διάρροιες μετά από αφαίρεση χοληδόχου κύστεως. Η κατάσταση αυτή όταν παρουσιαστεί συνηθέστερα αποκαθίσταται αυτόματα με το πέρας 1-2 εβδομάδων . Σε σπάνιες περιπτώσεις που επιμένει μπορεί να χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή.
Τι επιπλοκές μπορεί να προκύψουν ;
Όπως με κάθε ιατρική πράξη έτσι και με την ανοικτή ή λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή μπορούν να προκύψουν επιπλοκές. Το ποσοστό τους είναι πολύ μικρό, αλλά υπαρκτό. Οι επιπλοκές αυτές αφορούν και τους 2 τύπους επεμβάσεως. Όλοι οι ιατροί λαμβάνουν όλα τα επιστημονικώς εφικτά μέτρα για την αποφυγή ανάπτυξης επιπλοκής , η εκμηδένιση όμως του ποσοστού είναι επιστημονικά και ιατρικά αδύνατη. H αντιμετώπιση της οποιασδήποτε επιπλοκής εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και ποικίλλει από συντηρητική αντιμετώπιση έως και επανεπέμβαση. Πιθανές επιπλοκές είναι :
Αιμορραγία
Επιμόλυνση του τραύματος – διάσπαση τραύματος
Ανάπτυξη ενδοκοιλιακής φλεγμονής ή αποστήματος
Τραυματισμός ενδοκοιλιακού οργάνου (εντέρου, στομάχου, δωδεκαδακτύλου, κύστεως, ουρητήρα κα)
Θρόμβωση κάτω άκρων (και σπάνια πνευμονική εμβολή)
Μετεγχειρητική κοιλιοκήλη
Κάκωση του χοληφόρου δένδρου – ανάπτυξη ικτέρου
Παγκρεατίτιδα
Τα παραπάνω μπορεί να χρειαστούν από παράταση της νοσηλείας έως επεμβατικές μεθόδους και επανεπέμβαση.
Το παρόν έντυπο δεν έχει σκοπό να αντικαταστήσει την συζήτηση με τον χειρουργό σας όσον αφορά την ανάγκη και τον τύπο χειρουργείου που απαιτείται για την περίπτωσή σας . Εάν έχετε οποιαδήποτε ερώτηση σε σχέση με το χειρουργείο σας ή την μετεγχειρητική πορεία και παρακολούθηση, παρακαλείσθε να απευθυνθείτε στον υπεύθυνο χειρουργό προς αποσαφήνιση οιασδήποτε απορίας.
Comments